مبانی نظری و پیشینه پژوهش نقش رسانه در تربیت کودکان

مبانی نظری و پیشینه پژوهش نقش رسانه در تربیت کودکان

در 33 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت docx

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)

همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه

توضیحات نظری کامل در مورد متغیر

پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه

رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب

منبع :    انگلیسی و فارسی دارد (به شیوه APA)

نوع فایل:     WORD و قابل ویرایش با فرمت docx

قسمتی از متن مبانی نظری و پیشینه

ضرورت ها و اصول تعلیم و تربیت:

كودك، تكامل نیافته و تعلیم پذیر متولد می شود . او نیاز به جامعه بشری دارد تا آن چنان ساخته شود كه بتواند به مقتضیات زندگی پاسخ دهد ولی جامعه نیز برای بقای خود به كودكان احتیاج دارد.

اركان شخصیت كودك زمانی پایه گذاری خواهد شد كه او ناخودآگاهانه روح و فضای جامعه ای را كه به آن تعلق دارد در خود جذب كند. در این صورت رفتار او در حد وسیعی با شرایطی كه در محیط وجود دارد، انطباق پیدا می كند. در هر عصری ، تعلیم و تربیت وابسته به انسا ن هایی است كه مسئولیت آن را بر عهده دارند و نیز تابع كیفیت فرهنگی است كه در چارچوب آن این فعالیت صورت می گیرد.

توانایی ها و ضعف های جوانان بازتابی است از توانایی ها و ضعف های بزرگسالان ؛ زیرا نسل جوان از سال های اول زندگی  خانوادگی گرفته تا دوران مدرسه ابتدایی و متوسطه و بالاخره آموزش حرفه ای راهی كه از طرف نسل های گذشته ترسیم شده است ر ا در پیش می گیرند. حال اگر در پایان این راه زنان و مردان جوان به قولی كه دردوران بچگی داده بودند، عمل نكنند و به آنچه قرار بود برسند، نائل  نشوند و اگر چنانچه روح آنها خالی و بی محتوا باشد نتیجه تماس آنها با انسان هایی است كه هیچ نوع مفهوم و هدف عمیقی برای زندگی خود ندارند و شكل ثابتی برای شخصیت خود به دست نیاورده اند و همچنین سیستم رویارویی با فرهنگی است كه با ارز ش ترین پدیده های آن نیز تاب مقاوت در برابر هرج و مرج و اغتشاش حاكم بر محیط را ندارند.

آنجایی كه تعلیم و تربیت در م  قیاس وسیعی با شكست مواجه می شود، ضایعاتی مشهود می شود كه ریشه آن را باید قبل از توجه به نقص روش های آموزشی ، در نارسایی ها و تناقض در رفتارهای اساسی افراد بالغ یك جامعه جستجو كنیم . از این رو، هر نوع اقدام موثری برای تغییر رفتار این وضع، بی نهایت مشكل است.(سلطانی فر،1385)(رسانه 1385، سانسور یا سواد رسانه ای)

2-2-15 اهمیت آموزش رسانه ای به كودكان و نوجوانان:

درجه نفوذ رسانه در جوامع و تاثیرات آنها به حدی است كه آموزش رسانه را به امری اجتناب ناپذیر تبدیل كرده است . باید تاكید كرد كه كودكان و نوجوانان  كه رسانه در جامعه پذیر كردن آن ها نقش به سزایی دارد  از نظر نحوه استفاده از رسانه و اكتساب آن با والدین خود تفاوت كامل دارند. آن ها بین " جهان رسانه ای " و " جهان " فرقنمی گذارند و در به كارگیری رسانه بسیار راحت تر از والدین خود عمل می كنند.(حسن زاده،1382: 181)( ضرورت آموزش رسانه، مترجم حسن زاده، فصلنامه پژوهش و سنجش، انتشارات صدا و سیما، تهران، بهار 1382 ، ص 181)

آموزش رسانه به گفته كومار : تحلیل اجتماعی – انتقادی رسانه است برای آگاهی و فهم بیش تر نحوه كار رسانه، شناخت كسانی كه آن را كنترل كرده و شكل می دهند، نقش متخصصان، تبلیغات فروش و روابط عمومی در شكل دادن به محتوای رسانه و شیوه های مختلفی كه مخاطبان با آن پیام های رسانه را تفسیر می كنند. بنابراین هدف اصلی آموزش رسانه، هشیار كردن و اختیار بخش ی در مواجهه با رسانه و برنامه ها و محتوای آن است . آموزش رسانه به افراد می آموزد پیام را تفسیر و تولید كنند، مناسب ترین رسانه را انتخاب كنند و نقش بیشتری  در تاثیرپذیری از آنها به عهده گیرند." (همان، 186)

...

2-2-18 سنجش برنامه ها و محتوای رسانه ای نزد كودكان و نوجوانان

در فعالیت های سنجشی، كودكان به چیزی كه می بینند واكنش نشان می دهند. آنها هما ن طور احساس می كنند كه فكر می كنند . آنها می خندند، گریه می كنند، می ترسند یا خشمگین می شوند و بالاخره تایید ویا تكذیب می كنند. تنها كودكان برای محتوایی كه پرداخته اند و تفسیر كرده اند، ظرفیت های مثبت و منفی در نظر می گیرند و تصمیم می گیرند كه چه كسی را تحسین كنند و از چه كسی نفرت داشته باشند . آنها به قضاوت در مورد اصول اخلاقی اعمالی كه مشاهده می كنند می پردازند و برای انگیزه های كسانی كه برنامه و یا آگاه ی های تجاری را تهیه كرده اند دست به ارزش گذاری می زنند.

در زندگی روزمره نیز مانند پژوهش و تولید تلویزیونی، اغلب بیشترین تاكید بر دریافت پیام است تا داشتن احساس هایی درباره پیام . بیشترین توجه معطوف به این امر است كه مرد م از تجربه های خود چه برداشتی دارند، چگونه محتوای ارسالی روزنامه و یا برنامه تلویزیونی را درك می كنند. در مورد كودكان مسئله دیگر این است كه آنها چگونه مانند بزرگسالان یاد می گیرند از چیزی كه تجربه می كنند، مفهومی برداشت كنند و به نحوی ارتباط برقرار كنند تا دیگران نیز آنها را بفهمند . اما انسان ها، ماشین های فردگرای ساده ای نیستند كه برای ساخت مفاهیم ظاهری و یا تمثیل ی برای تجربه های خودشان از دانشی مبتنی بر قواعد استفاده كنند . آنها در عین حال موجوداتی هستند كه علاوه بر فكر كردن از احساس های علاقه مندی، عدم علاقه، بیزاری، خستگی، دلتنگی، اشتیاق، ترس، خشم و شادی نیز برخوردارند و افراد بشری در مورد تجربه ها و مردم به قضاوت می پردازند.

فعالیت های سنجشی به شكلی كه پردازش اطلاعات و فعالی ت های تفسیری اجباری می نمایند، الزامی نیستند. سازندگان برنامه های تلویزیونی و بینندگان این برنامه ها در این عقیده شریك هستند كه در محتوا پیام هایی وجود دارد و وظیفه سازندگان این است كه پیا م ه ا را در دسترس بینندگان بگذارند و وظیفه بینندگان این است كه پیا م های درست و یا مورد نظر را از محتوا پیدا كنند. غالباً كودكان حتی بدون فكر كردن در مورد محتوای برنامه های تلویزیونی مفهومی برای آن می سازند. آنها به محرك های تلویزیونی توجه نشان می دهند، از میان شان انتخاب می كنند و با تكیه بر آنها برای استخراج مفاهیم واقعی و ظاهری اقدام می كنند. كودكان همچنین اجزاء محتوا را با هم تركیب می كنند. رویدادهایی را كه به طور ضمنی به آنها اشاره شده است ولی به تصویر كشیده نشده اند، استنباط می كنند و سپس احساس ها و انگیز ه ها را به شخص یت های داستانی منتسب می سازند. كودكان در مقابل آنچه می بینند، واكنش های هیجانی نشان می دهند، احساس های گوناگونی را تجربه می كنند و برای شخصی ت ها، اعمال و حوادث، ارزش های اخلاقی در نظر می گیرند.این فعالیت های پردازش اطلاعاتی، تفسیر و سنجشی متع دد، هم مستقل هستند و هم وابسته به یكدیگر و به طور همزمان یا متوالی، در الگویی به هم بافته عمل می كنند كه می تواند حتی برای اكثریت بینندگان مجرب و سفسطه گر نیز پیچیده و بحث انگیز تلقی شود.

با شناخت رسانه ها از سوی كودكان و تشخیص مفاهیم مستمر در برنامه های آنها با شیوه های خودشان، خواهند توانست درك بهتری از كنش متقابل كودكان و تلویزیون داشته باشند.

...